Een ‘Fries om útens’

In Groningen geboren, in Friesland getogen en via Amsterdam in Leiden tot bloei gekomen: een ‘Fries om útens’ zoals ze dat noemen. Toen ik na mijn studie geneeskunde in Groningen naar Amsterdam verhuisde had ik nooit verwacht dat ik niet terug zou keren. Wie weet komt het er nog een keer van, maar voorlopig heb ik het met mijn vrouw en 2 zonen, enorm naar mijn zin in Leiden. En hoewel sûkerbôle veel lekkerder is, begint de hutspot met klapstuk op 3 oktober inmiddels bijna te wennen.

Op zoek naar het juiste 

Als dokter ben ik altijd op zoek naar ‘het juiste’: het juiste op dat moment, gegeven die situatie, voor die patiënte en haar naasten. Vaak is dat makkelijk, regelmatig ingewikkeld en soms moeilijk. Maar juist dan is het belangrijk samen met de betrokkenen op zoek te gaan naar wat kan, wat mag, wat ‘het juiste’ is. Patiënten en hun naasten begeleiden bij die zoektocht naar ‘het juiste’ is uitdagend, intensief, uniek, eervol en ik kan me niet voorstellen dat ze me ooit zullen vervelen. Die zoektochten, dat is waarvoor ik dokter ben geworden.

Maar ook buiten de spreekkamer probeer ik dat ‘zoeken naar het juiste’ uit te dragen. Door onderwijs te geven, door onderwijs te volgen, door te lezen en door in gesprek te gaan. In gesprek op de gang, in gesprek met collega’s, in gesprek met patiënten en in gesprek op de social media. Maar vooral door me te verwonderen. Te verwonderen over wat ik zie, wat ik doe, wat ik hoor en wat er gebeurt. En daar dan weer over in gesprek te gaan. Op die manier blijf ik zoeken…

Vanuit dat verlangen naar ‘het juiste’ ben ik intensief betrokken bij het ontwikkelen van richtlijnen voor de zorg voor patiënten met gynaecologische kanker, schrijf ik voorlichtingsmateriaal en columns voor patiëntenvereniging Olijf en beantwoord ik vragen op www.kanker.nl. En in het regionale netwerk, waarin we vanuit verschillende specialismen en expertises als behandelaren van patiënten met gynaecologische kanker intensief samenwerken, slagen we erin ‘dat juiste’ ook nog eens op de juiste plek te doen. En met Vitroscan zoek ik naar een manier om te voorspellen of chemotherapie gaat aanslaan om op die manier in de toekomst hopelijk de juiste behandeling te kunnen kiezen.

Als opereren het juiste is… 

En als een operatie dan het juiste is op enig moment als onderdeel van de behandeling voor gynaecologische kanker noodzakelijk is, dan is het een voorrecht om die operatie te mogen doen en ben ik er trots op dat patiënten bij mij en mijn team in goede handen zijn. Het is bizar me te beseffen dat ik een paar keer per week gewoon naar mijn werk fiets terwijl patiënten op dat moment naar de operatiekamer worden gebracht voor misschien wel het meest beangstigende, het meest spannende en het meest belangrijke dat ze ooit zullen meemaken in hun leven: geopereerd worden aan kanker. Iedereen die wil weten hoe het is om te opereren raad ik aan Zaterdag, waarin Ian McEwan een zaterdag uit leven van een neurochirurg beschrijft, te lezen. Want neem van mij aan: het is niet zoals in Grey’s Anatomy en Medisch Centrum West.

En soms juist even niks!

Niks doen valt niet mee, maar muziek en hardlopen helpt! Of anders mooie muziek op de koptelefoon met een boek op de bank, netflix bingen of een goed glas wijn met vrienden. En natuurlijk zeilen. Samen zeilen op de Kaag op de DB2, op Friese meren op een skûtjse van Prego Zeilzweren of op het prachtige Wad.

Soms denk ik wel eens dat zeilen op het Wad net is als opereren: je hebt een doel, bent tot in de puntjes voorbereid, ben afhankelijk van een heleboel factoren waar je zelf geen invloed op hebt maar die je, mits goed toegerust, voldoende ervaring, met de juiste mensen en de goede uitrusting, wel allemaal de baas kunt. En voor vertrek dezelfde gezonde spanning als voorafgaand aan een operatie terwijl de koffie na een geslaagde operatie hetzelfde smaakt als de koffie als de trossen vast liggen en de zeilen zijn opgedoekt.

Een van mijn opleiders zei vaak ‘beter is de vijand van best’. Onder haar vleugels ben ik de jeugdige bravoure kwijtgeraakt die het mogelijk maakte in te zien dat ze gelijk had. Vanaf toen begonnen de zoektochten naar het juiste. Daarvan hoop ik er nog vele te mogen maken, want die vervelen nog lang niet.